Jimmy Hendricks is niet Jimi Hendrix. Jimmy is wel een kleine crimineel die een nieuw leven wil beginnen. Waarom niet als schrijver? Al met al zal Wally, zijn celgenoot die in California Stat Prison in Corcoran bruutweg werd vermoord, niet veel meer hebben aan de memoires die hij heeft geschreven. Maar wanneer Jimmy het boek onder het pseudoniem John C. Hickels laat verschijnen, beginnen de problemen pas. Personages blijken namelijk echt te bestaan en willen de schrijver allen op hun eigen lugubere manier ontmaskeren. Lees snel verder in ‘Stiletto libretto’ van Bavo Dhooge.
“Jimmy wist dat het te mooi was om waar te zijn. Het was een wet om nog niet over de buitenkant te dromen voor je werkelijk buiten stond. Toen hij dus, de nacht voor hij werd vrijgelaten, het lawaai hoorde, wist hij dat hij nog even moest doorbijten voor hij de volgende ochtend voor het eerst sinds lange tijd weer echt zijn tanden in een Whopper bij Burger King zou mogen zetten. Het was donker in de gang want het was midden in de nacht, maar opeens stonden ze daar in zijn cel. Je kon je afvragen hoe het mogelijk was dat twee gevangenen in de California State Prison van Corcoran zomaar van de ene cel naar de andere konden gaan om een collega een bezoekje te brengen, maar er waren wel meer dingen in deze lik waar je beter geen vragen over kon stellen. Elke smeerlap, behalve Charles Manson misschien, kon in deze streng bewaakte instelling altijd overal wel binnen. Ze zeggen dat de gevangenen als geesten door de muren kunnen dwalen, omdat Corcoran gebouwd is op de heilige grond van Tulare Lake, ooit eigendom van de Yokut-indianen.
Ze waren dus met zijn tweeën, en achteraf zou Jim horen dat een cipier met opzet de traliedeur van de cel niet op slot had gedaan. O jeetje. Het was een geluk bij een ongeluk dat de bezoekers niet Jimmy moesten hebben, maar zijn celgenoot Walter. Jimmy bleef liggen en hoorde hen binnenkomen. ‘Hé Walter, is het zoete inval, maat?’ ‘Hé… Wat is er?’ ‘Wat is er? Wally, het scheelde niet veel of je had ons bij de kloten.’
Lees de volgende pagina’s van Bavo Dhooges ‘Stiletto libretto’ op Leesditboek.nl.
Lees ook:Oostenrijkse schrijver Simmel overleden
Lees ook:Wat betekende Harry Mulisch voor jou?
Lees ook:Onthutsende ontknoping in nieuwste thriller van Ann Cleeves
Lees ook:Walter Lucius wint Schaduwprijs met De vlinder en de storm
Lees ook:De Waal & Baantjer gaan door
Ik vond de vorige van Dhooge (Stand-in) net iets beter. Stiletto libretto is grappiger dan spannend. En het verliest halverwege ook wat vaart. Maar dat neemt niet weg dat het boek een aanrader is. Ik snap niet waarom Dhooge niet meer gelezen wordt in Nederland.