Het nieuwste boek van Marion Bloem ligt vanaf vandaag in de winkel. Aan Boekenblog vertelt ze in de rubriek Mailen met… meer over ‘Een meisje van honderd’. Wat kunnen de lezers precies verwachten?
“Een spannend verhaal over het leven van een helderziend meisje dat als wees bij een Nederlands-Indische familie terechtkomt nadat haar familie tijdens een poepoetan (een zelfmoordceremonie van een vorstenhuis omdat ze niet onder koloniale overheersing wenste te leven) op Bali om het leven is gekomen.”
Hoe bent u op het idee gekomen?
“Mijn boek gaat over een Indische familie in 100 jaar Indië-Indonesië-Nederland en de andere delen van de wereld waar ze terecht zijn gekomen. Het verhaal wordt op een caleidoscopische manier verteld, vanuit het perspectief van enkele familieleden en vanuit de door de familie geadopteerde Balinese wees. Ik had al jarenlang de wens om een familieroman te schrijven, en de vorm diende zich geleidelijk aan doordat ik steeds vaker moest denken aan een vrouw die ik gekend heb die helderziende was, en aan alles wat ze me over haar leven had verteld”
Kunt u iets vertellen over de manier waarop u werkt?
“Ik trek me terug uit bijna alle sociale contacten, ik kijk geen televisie, ik sta ‘s morgens vroeg op en begin meteen met schrijven en ik schrijf door totdat ik naar bed ga met korte onderbrekingen om te eten en om even minimaal een half uur, maar liefst twee uur te wandelen, rennen of te fietsen.”
Wat kunnen we de aankomende tijd van u verwachten?
“Na deze roman ga ik een tijdje weer alleen schilderen en tijd vrij maken om een paar verhalen in het engels te schrijven, zoals ik een paar literaire tijdschriften in de USA heb beloofd. Ik droom dat ik de rest van mijn leven altijd zal mogen en kunnen schrijven en altijd in de nabijheid van mijn man en dichtbij mijn naaste familie kan zijn.”
Welk boek ligt er momenteel op uw nachtkastje?
“Op dit moment lees ik ‘Light Lifting‘ van de schrijver Alexander MacLeod. Als je van rennen houdt extra leuk om te lezen. En ook ligt op mijn nachtkastje ‘Godenslaap‘ van Erwin Mortier. Ik bewonder de auteur Primo Levi die zijn ervaringen in het concentratiekamp wist om te zetten in literatuur. Ook bewonder ik Multatuli als schrijver die met zijn roman ‘Max Havelaar‘ iets probeerde duidelijk te maken over de samenleving.”
[isbn]9789029584852[/isbn]
Lees ook:Mailen met… Natalie Koch over ‘Het levende labyrint’
Lees ook:Mailen met… Marieke van der Pol over Voetlicht
Lees ook:Mailen met… Tijn Touber over Het Geheim van Genialiteit
Lees ook:Mailen met… Pim te Bokkel over Dit is hoe een storm ontstaat
Lees ook:Mailen met… Rob Essen over Alles komt goed