Het tweede deel uit de Verborgen universiteit-trilogie van Natalie Koch is recent verschenen. Boekenblog interviewt haar over ‘Het levende labyrint’ in de rubriek ‘Mailen met…’
“In dit boek kom ik bij de kern van het verhaal. Ik ben dol op geschiedenissen die doorwerken in het heden. Dat speelde in mijn debuut, Streken, ook een rol. De verwikkelingen in het eerste deel hebben hoofdpersoon Alexa nieuwsgierig gemaakt naar de manier waarop haar vader om het leven kwam en in dit deel gaat ze uitzoeken wat er nu precies is gebeurd.”
Wat kunnen de lezers verwachten?
“Hooggeëerd publiek! Uit mijn hoed tover ik voor u… Een plant die kleuren kan laten horen! Liefde en gevaar! Wetenschap, geschiedenis en antieke muziektheorieën! Een concert waarin magie, synesthesie en muziek een verbluffende samenwerking aangaan! Een geheim dagboek! Magie op de laptop! Zwerftochten door verborgen Londen! Vriendschap en verraad! Een tocht door een eng labyrint! Alles verpakt in een spannend verhaal met meeslepende en eigenzinnige personages! Komt dat zien!”
Is concentratie bij het schrijven een probleem voor u?
“Hangt van mijn stemming af; soms zit ik onder het schrijven mailtjes te beantwoorden of kruiswoordpuzzels te maken, maar als ik er goed in zit, ben ik een zombie voor mijn omgeving. Vaste schrijftijden aanhouden helpt. Voor mensen die niet aan schrijven toekomen: het is een kwestie van tijd maken en als je echt wilt, maak je die. Ik heb het tv-kijken eraan gegeven en eigenlijk was dat niet eens een keus. Uiteindelijk schreeuwt dat verhaal zo hard dat het je niet kan bommen dat je de Voice of Holland mist.”
Wat komt er nog meer van u aan?
“Mijn vierde boek ‘De sterren stil’ komt uit in januari, dat is weer een heel ander boek dan ‘De verborgen universiteit’. Het verhaal wordt verteld door een twaalfjarig meisje en een veertigjarige man, en het contrast tussen hun stemmen creëren was een heerlijke puzzel. Daarna ga ik beginnen aan deel 3 van ‘De verborgen universiteit’. Verder staat er een Victoriaanse ‘sensation novel’ in de steigers die ik weer ga oppakken als deel 3 klaar is. Waar ik van droom: met ieder boek een betere schrijver worden.”
Welk boek ligt er op uw nachtkastje?
“‘A Long Long Way’ van Sebastian Barry, over een Ierse jongen die moet vechten in de Eerste Wereldoorlog, tegen de achtergrond van de Paasopstand in zijn eigen land. Barry’s stijl is helder en poëtisch en hij weet met weinig middelen een aangrijpend verhaal te vertellen. Verder bewonder ik Julian Barnes om zijn scherpzinnigheid en ironie; Cormac McCarty om de manier waarop hij een ogenschijnlijk simpel verhaal vertelt maar met een diepte die de rillingen over je rug jaagt, Jack Kerouac en William Faulkner, ook schrijvers die je niet meer loslaten als ze je eenmaal in hun klauwen hebben. Schrijvers bij wie op iedere bladzijde iets groots en noodlottigs tussen de regels door klinkt.”
[isbn]9789021442440[/isbn]
Lees ook:Jacques Bos ontdekt het ongrijpbare zelf
Lees ook:Achtste Harry Potter?
Lees ook:Mailen met… Rob Essen over Alles komt goed
Lees ook:De waanzinnige boomhut van 13 grappige verdiepingen
Lees ook:Waarom trappen wielrenners in alle omstandigheden door?