‘Incognito’ het nieuwste boek van Henk Rijks is vandaag verschenen. Boekenblog heeft ontzettend van zijn debuut genoten, dus we zijn heel erg nieuwsgierig naar dit werk. In deze Mailen met… vertelt hij er alles over. En goed nieuws: we mogen drie lezers blij maken met dit boek. Lees dus snel dit interview en bedenk zelf een vraag voor deze auteur.
“Het idee voor ‘Incognito’ ontstond toen ik hoorde dat Michael Jackson was overleden. Mijn eerste gedachte was: zonde van dat talent, maar als je zo beroemd bent, en zo geleefd wordt, kun je ook niet van iemand verwachten dat er ooit nog iets goeds uitkomt. Zo kwam ik op het idee om een retraite op te zetten voor wereldsterren die er even tussenuit willen. Maar dan niet naar het zoveelste luxeresort, maar juist het tegenovergestelde: je biedt ze iets wat voor hen onbereikbaar is, namelijk een normaal leven, het bestaan van een sterveling. Je laat ze zelfstandig wonen, werken, net zoals ieder normaal mens. Je leert ze hoe ze met geld om moeten gaan, hoe ze moeten koken, hoe ze weer zichzelf kunnen worden, buiten de schijnwerpers. En als het goed is komen ze daar gelouterd uit. Aanvankelijk overwoog ik zoiets daadwerkelijk op te zetten, maar al denkende leek het me beter en realistischer om het als uitgangspunt voor een boek te gebruiken.”
Wat kunnen de lezers verwachten?
“Alles waar Marcel Möring een hekel aan heeft, namelijk een well made novel. Of in gewoon Nederlands: een goed verhaal, kundig verteld. Lezen is een luxe geworden. Mensen hebben weinig tijd en hun aandacht wordt voortdurend opgeëist door werk, Scandinavische televieseries, radio, kranten, Twitter en Facebook. Wanneer iemand de tijd investeert om een boek te lezen, vind ik dat je dat moet belonen door ze iets te bieden dat de moeite waard is. Dat het moeilijk of liefst onmogelijk is om weg te leggen als je er in begonnen bent en na afloop met een voldaan gevoel dichtklapt.”
Waar doe je de meeste inspiratie op?
“De meeste ideeën en inspiratie doe ik op door veel met openbaar vervoer te reizen. Daar hoor je ongemerkt allerlei rare verhalen en je maakt altijd wel iets mee. Veel kranten lezen en het nieuws volgen: ook altijd goed. Laatst las ik weer een bericht over een verdwenen meisje wier fiets jaren later op aanwijzing van een paragnost in een rivier werd gevonden. Op zo’n moment probeer ik al te bedenken wat je met zo’n gegeven kunt doen, hoe je het kunt uitbouwen, zonder dat het voorspelbaar wordt. Achter het bureau gebeurt het in ieder geval niet.”
Laat u zich snel afleiden? Heeft u daarnaast nog tips voor beginnende schrijvers?
“Jaaaaaa… Er is zoveel leuks en er is altijd afleiding. Facebook, Twitter, de krant… Ik heb om een tijdje ongestoord te kunnen werken, een paar weken meegevaren op een vrachtschip dat rondjes voer tussen Engeland en Zweden. Dat was een prima remedie. Maar uiteindelijk komt het erop neer dat je weerstand moet overwinnen om te schrijven. Steven Pressfield schreef daar een mooi boek over, ‘The War Of Art‘. Hij schrijft: ‘There’s a secret that real writers know that wannabe writers don’t and the secret is this: it’s not the writing part that’s hard. What’s hard is sitting down to write. What keeps us from sitting down is Resistance.’ Klopt als een bus.
Behalve om concentratie en discipline draait het, geloof ik, vooral om het beheersen van het ambacht. Schrijven is namelijk slechts voor een deel inspiratie en talent. In tegenstelling tot de gangbare Europese opvatting geloof ik dat je je de basisvaardigheden eigen kunt maken. Stel, je houdt van klassieke muziek, je bent gek van symfonieën, en op een dag besluit je: Hé, ik neem een paar dagen vrij, en dan ram ik er ook eentje uit! Niemand zal je serieus nemen. Maar als het om schrijven gaat, denken veel mensen: Dat doe ik even. Niks daarvan, het is vooral veel tijd investeren in het ambacht, de basisprincipes. Die kun je aanleren. Wat overigens iets anders is dan het volgen van regels, want die zijn er niet.
Verder zijn er veel mensen die redelijk tot goed kunnen schrijven, maar weinig te vertellen hebben omdat het verhaal niet deugt of volkomen triviaal is. Lezers hebben liever een pakkend verhaal dat klopt dan een mooi opgeschreven flutvertelling, geloof ik. Dus als je wil schrijven, volg dan een cursus creative writing en lees het boek ‘Story‘ van Robert McKee, waar ik veel aan heb gehad. Als je echt diep wil gaan, lees dan ook ‘The Hero with a Thousand Faces‘ van Joseph Campbell, waaruit blijkt dat elk verhaal terug te brengen is tot één basisverhaal, de monomythe. Het interessante is dat ze bij Pixar de inzichten van Campbell heel bewust toepassen op al hun werk. Verder gebruik ik softwaretools om het verhaal en de personages te structureren, zoals bijvoorbeeld Contour of StoryMill. Dat klinkt klinisch, maar voor mij zijn dat bruikbare hulpmiddelen.”
Wat gaat u de komende tijd doen?
“Ik denk na over het volgende project, en of dat een boek of iets anders is. Bovendien moet er brood op de plank, en ik heb zin om weer eens gewoon te werken, op een kantoor, met echte mensen. Ik zou ook wel eens correspondent op Facebook willen zijn. Daar liggen de verhalen voor het oprapen, en ik snap niet dat er nog geen krant is die daar verslag van doet. Verder droom ik van een stage bij Pixar en een Engelse vertaling van mijn boeken.”
Welk boek ligt er momenteel op uw nachtkastje?
“Ik lees niet veel fictie, en al helemaal nauwelijks Nederlands. Ik lees vooral Angelsaksische schrijvers, echte storytellers zoals Chuck Palahniuk, Tom Wolfe, Nick Hornby. Ik ben een groot bewonderaar van Jim Thompson, bijgenaamd ‘The Dimestore Dostojewski’, een man die in opdracht van een uitgeverij van pulpboekjes fantastische, donkere romans schreef zoals ‘The Grifters‘, ‘Pop. 1280‘ en ‘The Getaway‘. Van de Nederlandse auteurs herlees ik vaak Bob den Uyl, en dan met name diens ‘Vogels kijken’, en de poëzie van Piet Gerbrandy, met diens unieke, knarsende taal. ”
Wil jij het boek van Henk Rijks winnen, laat dan hieronder je vraag voor de auteur achter. De drie leukste vragen worden beloond met ‘Incognito’.
[isbn]9789025436384[/isbn]
Lees ook:Mailen met… Gerad Janssen over Papadag
Lees ook:Mailen met… Maurits de Bruijn over Broer
Lees ook:Mailen met… Mark Verver over Snoep
Lees ook:Mailen met… Renee van Amstel over De Overgave van Floor (+ Win!)
Lees ook:Meisje van de Slijterij durft te delen
Stel hier je vraag aan Henk Rijks en win zijn boek!
Gaat je interesse echt uit naar een krant uitgeven? Heb je dan nog tijd voor het schrijven van boeken?
Beste Mieke,
Misschien heb ik me verkeerd uitgedrukt. Een krant uitgeven lijkt me geen goed idee. Wat ik bedoelde was dat Facebook nu zo groot is, dat het bijna een wereld op zich is. En waarom zou je daar als krant geen correspondent op los laten, om verslag te doen wat er zich daar afspeelt? Ik zie dagelijks interessante gebeurtenissen voorbijkomen, en volgens mij zijn die een bron van goede verhalen voor in de krant.
Het is me duidelijk en het is inderdaad een prachtig idee. Als het mogelijk is zou ik het fijn vinden als ik op de hoogte gehouden kan worden van eventuele vorderingen op dat vlak. Wellicht dat ik een onderdeeltje kan worden in het geheel ??
Beste Henk, Hoe lang heb je aan het boek gewerkt?
Beste Harriet,
Dat is moeilijk te zeggen. Al met al duurde het twee jaar, maar wel met de nodige onderbrekingen. Maar eigenlijk ben je voortdurend met het verhaal bezig, ook als je niet echt schrijft. Heel klassiek: onder de douche krijg ik veel invallen (vraag niet waarom), en die schrijf ik dan op een kladje om later misschien te gebruiken. Verder doe ik veel research, en die gaat voor Incognito wel een jaar of drie terug. Ik sla alles op in een programma, Evernote, dat ook op iPhone werkt. Daarmee heb je al je research en aantekeningen voortdurend bij de hand. Maar nogmaals, de netto schrijf-tijd is moeilijk te bepalen.
Beste Henk, je boek (nog niet gelezen) gaat over naar de essentie van het leven gaan. Hoe ga jij daarmee om, hoe ga jij naar de essentie van het/je leven?
Hallekiedee! Uit de serie lastige vragen is dit wel een hele taaie. Ik ben nog dagelijks op zoek naar wat jij de essentie van het of mijn leven noemt. Ik kan natuurlijk wat gemeenplaatsen noemen, zoals ‘liefde’ of ‘compassie’, maar daarmee is je vraag niet beantwoord. De hoofdpersonages uit Incognito proberen in ieder geval te leven, maar zijn vooral bezig met overleven. Misschien heb je daar wat aan?
Henk welke meerwaarde geeft jouw boek aan mijn boekencollectie ?
Zonder meer het mooiste omslag sinds jaren, met een fantastische illustratie van Noma Bar.
Beste Henk,
Wat mag een vrouw die 15 jaar voor jou is geboren verwachten van dit boek?
*groetjes*, kaatjecanada
De vraag impliceert dat er een leeftijdsgrens bestaat voor het lezen van het boek. Die is er niet, althans niet wat mij betreft. Er staan wel wat verwijzingen in naar Facebook en chats. En popmuziek. Maar dat zou het leesplezier niet in de weg moeten staan. En meteen maar even vraag twee die u stelt: nee, ik doe niets incognito hier, gewoon onder mijn eigen naam. En waarom zou ik, als nederige verhalenverteller, een aka nodig hebben?
Hoe en wannner kun je het best incognito door het leven gaan?
Xaviera, je vraag spookt al een paar dagen door mijn hoofd en ik weet er geen goed antwoord op, althans nog niet. Dus ik kom er bij je op terug. Het is in ieder geval een hele goede vraag!
Waar wil je zelf nog wel eens incognito naartoe?
Ik kan overal naar toe waar ik wil en er is voor mij geen noodzaak om onder dekmantel te leven. Maar laatst werd ik wel voor het eerst op straat aangesproken door een onbekende die vroeg of ik die schrijver was van dat boek. Maar ik vermoed nog steeds dat een paar vrienden dat voor me in scene hebben gezet.
Dag Henk , je zou graag op een kantoor werken, zou je bij ons willen komen werken ? wij zijn 460 vooral mannen , te weinig vrouwen, in een kantoor in een bos, we noemen ons kantoor het Sodom & Gomorra van het Sticht …. we zijn van harte bereid jou te inspireren voor een volgend boek.
Kees! Je voorstel staat me erg aan, ware het niet dat de verhouding M/V roet in het eten gooit. Klinkt meer als een apenrots vol gesteriliseerde Bokito’s dan het Sodom & Gomorra waar jij het over hebt. Maar de bosrijke omgeving staat me wel weer aan, dus ik twijfel hevig. Kun je iets meer vertellen? Bijvoorbeeld wat ik moet doen op jullie kantoor? Welke rol zie je voor me weggelegd? En is er zoals je belooft wel voldoende stof voor een interessante kantoorroman? Ben benieuwd!
Henk je hebt het er maar druk mee (wist dus totdat ik notifications keerg dat je echt hier reageert). TOF!!!
Leuk he!
Ja, leuk is het zeker. Maar nu ga ik wat slaap inhalen, dus morgen pas weer reacties.
‘keerg’ moet “kreeg’ zijn en de vraag die mij alsnog te binnen schiet doe je dit in cognito gebruik je een aka???
de kostwinner vond ik erg grappig. ik werk in boekwinkel en er zijn niet zoveel humoristische (niet-dramatische) boeken om klanten aan te raden. Gewoon een onderhoudend boek waar ze lekker om kunnen lachen. Is Incognito net zo leuk om te lezen als De kostwinner?
Best Henk,
Mijn favoriete vraag om aan iedereen te stellen:
Waar ben je trots op?