Voorproefje: Stuk – Judith Visser

Na de lancering van haar debuut ‘Tegengif’ en het vervolg ‘Tinseltown’ wacht ik vol spanning op het laatste deel uit de trilogie, waarin schrijfster Judith Visser in de huid van Kim kruipt. Helaas moeten we daar nog eventjes op wachten. Judith Visser: “Ik was eventjes klaar met Kim. Wilde eerst iets anders schrijven, iets dat verder van mijzelf afstaat. En het is me goed bevallen.” De schrijfster noemt ‘Stuk’, haar nieuwe litaire thriller ‘het beste boek dat ik tot nu toe geschreven heb’. Of dat klopt, kun je zelf al ervaren door het door Judith Visser geselecteerde fragment uit het boek te lezen.

In ‘Stuk’ speelt de zestienjarige Elizabeth de hoofdrol speelt. Dit meisje wordt door een aantal klasgenoten op een gruwelijke, maar vrijwel onzichtbare manier gepest. Haar ouders zijn sinds een paar jaar gescheiden en haar moeder heeft zich volledig op haar werk gestort. De puber raakt hierdoor steeds meer geïsoleerd.

Jeremy lachte en ritste mijn rugtas open. Met beide handen hield hij hem schuddend ondersteboven. De gehele inhoud belandde op de vieze tegels van de fietsenstalling. Mijn etui, met de kapotte rits waardoor nu al mijn pennen en potloden op de grond kletterden en wegrolden, mijn boeken, schriften, agenda. En, tot overmaat van ramp, twee pakjes Libresse.
Sebastiaan liet me los en begon te joelen. ‘Bah, kijk nou! Die vieze trol is ongesteld!’
Jeremy lachte en gooide mijn tas neer.
Vlug hurkte ik en raapte mijn spullen bij elkaar. Ik stopte ze terug in de tas en ritste hem dicht. In plaats van hem over mijn schouder te hangen hield ik hem met twee handen voor me, stevig tegen mijn buik.
‘Laat me gaan,’ zei ik zo rustig mogelijk.
‘Nee!’ Sabina kwam met een sprongetje van mijn bagagedrager af en raakte me voordat ze landde met de punt van haar zwarte laars hard tegen mijn scheenbeen. Recht op het bot. Ik kon een kreet niet binnenhouden en Sabina lachte.
Ik keek om me heen. Die fucking fietsenstalling had maar één uitgang.
Sebastiaan zag mijn blik. ‘Weer wegrennen heeft geen zin. We hebben je toch gelijk weer te pakken.’
Door samengeknepen ogen keek ik hem aan. ‘Kun je niets leukers verzinnen om met je tijd te doen?’
‘O maar dit ís toch leuk?’ zei Sabina. ‘Dan had je maar niet zo’n walgelijk kind moeten zijn.’
Ik negeerde haar. Als ik nu heel hard zou gaan gillen, dan moest iemand me wel horen. Ergens. Er was vast nog wel een leraar in de school. Of Sundar. Of -
Vanuit het niets stampte Jeremy hard op mijn voeten en sloeg op hetzelfde moment mijn tas uit mijn handen. ‘Dit ding stinkt!’ riep hij. Hij hield de donkerblauwe tas in de lucht. ‘Bewaar je er soms je gebruikte maandverband in?’
Ik draaide me om, stak mijn arm uit naar mijn tas. Maar hij hield hem hoog boven zijn hoofd.
‘Ze is er vies genoeg voor,’ zei Sabina met opgetrokken neus. ‘Het zou me niet eens verbazen als ze er zelfs in poept. Laten we die smerige tas weggooien jongens, in een van de containers op het schoolplein.’
Ik ging weer rechtop staan. ‘Geef maar gewoon terug aan mij,’ zei ik. ‘Dan heb je er ook geen last meer van.’
‘Teruggeven?’ zei Sabina, terwijl ze me aankeek alsof dat het vreemdste was dat ze ooit had gehoord.    Ik zuchtte.
‘Eigenlijk moeten we je straffen voor zo’n stomme opmerking!’ zei ze.
Sebastiaan en Jeremy keken haar vragend aan.
‘Ja!’ riep ze. ‘En ik weet ook hoe!’
Ik deinsde achteruit, mijn rug tegen het hek van de fietsenstalling.
Sabina grinnikte. ‘Jongens, houden jullie haar even zo goed mogelijk vast. Deze trol moet een lesje leren.’
Jeremy gooide mijn tas op de grond en duwde me hard tegen het metalen hek. Hij en Sebastiaan stonden aan weerszijden van me en met hun voeten die om mijn enkels gedraaid waren en mijn armen die ze in een greep achter mijn rug hielden kon ik geen kant op.
Sabina ging voor me staan, bukte en ritste toen mijn spijkerbroek open.
‘Blijf van me af!’ riep ik. ‘Rot op!’
Maar met een harde, vlugge beweging trok ze mijn broek naar beneden, waar hij bleef steken op mijn knieën. Mijn onderbroek volgde en met een opgewonden kreet rukte Sabina het maandverband eruit. Ze sprong overeind, sloeg me ermee in mijn gezicht.
Ik rukte met mijn schouders, schudde mijn hoofd heen en weer, maar Sabina bleef ermee slaan. Ze raakte mijn ogen, mijn neus, kwam er hard mee tegen mijn voorhoofd. Toen greep ze met haar ene hand mijn gezicht beet en wreef met haar andere hand het bebloede maandverband over mijn wangen uit. Jeremy en Sebastiaan schreeuwden en lachten.
Sabina gooide het maandverband over het hek en hees mijn broek en onderbroek weer terug. Haar besmeurde handen veegde ze af aan mijn jas.
‘Zo,’ zei ze. ‘En nou niet meer zo bijdehand doen.’
Ik kneep mijn ogen dicht, voelde hoe er een traan over mijn wang rolde.  Maar het was nog niet voorbij.
‘Wil je je tas nog terug?’
Ik opende mijn ogen. Sabina had een rood hoofd van opwinding.
Ik knikte.
‘Dan moet je hem eerst verdienen!’ Ze keek naar Jeremy en Sebastiaan. ‘Toch, jongens?’
Jeremy en Sebastiaan keken haar geamuseerd aan. Sabina zei: ‘Je krijgt hem namelijk alleen maar terug als je Sebastiaan pijpt.’
Een luid gebrul brak los. Sebastiaan hijgde in mijn oor en likte met zijn tong langs zijn lippen.
Ik voelde mijn ogen zich opensperren. ‘No way.’
‘Dan niet,’ zei Jeremy. Hij liet me los, raapte de tas op en klom op zijn Citta. Met één hand hield hij mijn tas in de lucht en maakte aanstalten om weg te rijden. ‘Dan verdwijnt dit ding in de container en zie je hem nooit meer terug.’
Ook Sebastiaan liet me los nu en ging bij Jeremy staan.
‘Maar ze doet het wel,’ zei Sabina met glinsterende ogen. ‘We laten haar gewoon niet gaan totdat ze het doet.’

Uitgeverij De Boekerij
Paperback, 303 pagina’s, 18,95 euro
ISBN: 9022550877

Lees ook:Het leven van Gerrie Mühren
Lees ook:Onweerstaanbare mix van spanning en romantiek
Lees ook:Koningin ontvangt Mam, ik bel je zo terug
Lees ook:Lekker koken
Lees ook:Gras groeit niet sneller door aan de sprietjes te trekken