Woensdag werd op de internationale boekenbeurs in Peking de Chinese vertaling van ‘De wandelaar’ van Adriaan van Dis gepresenteerd, ‘Running into a dog’. Van Dis werd door de Chinezen geprezen om zijn vermogen de onzichtbaren in de grote steden een gezicht te geven en over de grenzen van arm en rijk en kleuren te kijken. De eerste druk van zijn boek is 15.000 exemplaren.
Op de persconferentie vooraf zei Van Dis: “Het is verbazingwekkend om na 25 jaar terug te keren in een stad, in een tijd waarin de mode maar uit vier kleuren bestond en bijna alles verboden was. Nu lijken de mensen zichtbaar te zijn bevrijd. Er zijn nog steeds veel onderwerpen die moeilijk bespreekbaar zijn, maar met trekken en duwen en speldeprikken is men over 10 jaar weer een stuk verder. En zo werkt het, niet met een schok, maar met een duwtje. Elke dag een duwtje!”
Ook dreef Van Dis de spot met het communisme. “De kloof tussen rijk en arm, kennis en een gebrek aan kennis, verzekerd en onverzekerd, wordt steeds groter.” En met duidelijk hoorbare ironie: “Maar China heeft een streepje voor, want dat is officieel nog steeds communistisch en welke leer propageert meer het eerlijk delen dan het communisme!” Homerisch gelach van de Chinese journalisten. Van Dis: “Maar komt dit citaat dan in de krant?” Antwoord van de journalist: “Niet helemaal. Maar wel een stukje” Een duwtje dus, daar was iedereen het over eens.
Lees ook:Jaap Scholten: geen vertaling uit angst voor represailles
Lees ook:China wordt geen wereldrijk
Lees ook:Dick Swaab presenteert Wij zijn ons brein in China
Lees ook:Chinese schrijfster Xinran Xue spreekt over eenkindpolitiek
Lees ook:Begrijp China als wereldmacht